Marzenie do spełnienia

        Muszę się przyznać publicznie do tego, że kiedy pracuję to robię straszny bajzel. No, poezja po prostu. Wszędzie wszystko rozkładam, teoretycznie, żeby było pod ręka, ale rezultat niestety jest odwrotny. Rysuję, a za chwilę szukam ołówka. Najlepsze, że ołówek chowa się przede mną przez kilka kolejnych dni i muszę brać nowy. Artystyczny nieład? Nie obrażajmy artystycznego nieładu.
Być może wynika to z tego, że w czasie pracy rzadko odkładam przedmioty na swoje miejsce.
Być może.....

        Jedno jest pewne- nie pomaga mi brak porządnego miejsca do pracy. Zwykły stół jadalniany to niezbyt nadaje się do pracy dla takiej osoby, jak ja. (Czyt. "dla takiej bałaganiary").
Marzę o pięknej, jak z obrazka, pracowni. Dobra, może być miejsce do pracy, kawałek przestrzeni, którą zajęło by porządne biurko i masa półek oraz szuflad na te wszystkie filcyki, tasiemki, papierki, kleje i miliardy innych pierdół, które są mi bardzo potrzebne, a o których, czytać nie chcecie. Jak oglądam takie "instabiurka", to aż mnie skręca z zazdrości. Kiedyś to zrobię- zorganizuję sobie takie miejsce do pracy, że będę mogła je pokazać i wszystkim kopary opadną. Póki co, systematycznie raz na jakiś czas mam ochotę zebrać do wszystko do wora i wystrzelić w kosmos.


                                                                                   ***

      A skoro już o kosmosie mowa to wszystko pasuje, bo dziś etui rakietą i garbusikiem. Książeczki zdrowia będą w nich bezpieczne